మీ చదువులే మా చావులు!

మా అమ్మాయి సంకీర్తనకి కేజీ వయసు (కిండర్ గార్టెన్ వయసు) రాగానే అందరు తల్లి దండ్రుల్లాగే మేం కూడా ఆమెను "టాప్" స్కూల్లో వెయ్యాలని ఆశపడ్డాము. బెంగుళూరు నుంచి జూన్లో రావడం వల్ల రాగానే అడ్మిషన్స్ కోసం పెద్ద పెద్ద స్కూళ్ళన్నీ తిరిగాము. స్కూళ్ళ విషయంలో, స్కూలు ఫీజుల విషయంలో సిటీలు అడ్డూ, అదుపూ లేకుండా ప్రవర్తిస్తున్నాయని అప్పటిదాకా నాకు సరిగా తెలియదు.(క్షవరం అయితే గానీ వివరం తెలీదని సామెత ఉంది లెండి)


తిరుగుతూ మేం అందరూ గొప్పగా చెప్పుకునే "గల్లీ పబ్లిక్ స్కూల్" కి వెళ్ళాం! రిసెప్షన్ లో అమ్మాయి లిప్ స్టిక్ సరిచూసుకుంటూ

"అడ్మిషన్ కోసం " అని వినగానే

"ఇప్పుడు కాదు, అక్టోబర్ లో రావాలి" అంది.

"అదేంటి, లేటై పోతుంది కదా, అకడమిక్ ఇయర్ మొదలవ్వాల్సింది జూన్లో కదా" అన్నాను. ఆ అమ్మాయి నన్ను ఎంత విచిత్రంగా చూసిందో తల్చుకుంటే ఇప్పుడు సిగ్గేస్తోంది మళ్ళీ!

"నేను చెప్పేది వచ్చే ఏడాది అడ్మిషన్ల సంగతి! ఈ ఏడాది అడ్మిషన్లు పోయిన అక్టోబర్లోనే అయిపోయినై" అంది నాలాంటి నిరక్షర కుక్షికి జ్ఞానోదయం కలిగిస్తున్న ఉత్సాహంలో, విచారంగా జాలిపడుతూ!

తర్వాత మా సంగతి చూడ్డానికి ఒక కౌన్సిలర్ వచ్చి, ఈ ఏడాది కోసమే వచ్చామని తెలుసుకుని, రిలాక్స్ అయి కూచుంది. "ఎంతివ్వ గలరు?" అంది. ఒక్క క్షణం నాకేం అర్థం కాలేదు. కట్నం ఇవ్వాలా ఏమిటిక్కడ? ఇప్పుడేనా అని మళ్ళీ ఆశ్చర్యపడదామని ఆలోచిస్తుండగా మా వారికి ఆమె భాష అర్థమై, "ఎంత" అనడిగారు.

"మీరు సకాలంలో వస్తే 50 వేల నుంచి మాట్లాడొచ్చు! కానీ ఇంత లేటుగా వచ్చారు గాబట్టి మూడున్నర అడగాలనుకుంటున్నాం! మీకు రసీదు ఇవ్వమన్న సంగతి మీకు తెలుసనుకుంటాను" అంది మా వారి విజిటింగ్ కార్డు పరిశీలిస్తూ!

అప్పటికి  విషయం అర్థమైంది నాకు!

మూ-డు-న్న-ర లక్షల రూపాయలు డొనేషన్ ఇవ్వాలట...యూకేజీలో సీటు ఇచ్చినందుకు!

తను "ఇవ్వగలను గానీ,సారీ, ఇవ్వను" అని లేచి నిలబడ్డారు! ఇలాంటపుడు మరీ నచ్చేస్తుంటారు నాకు!



మాకు దగ్గర అనిపించే మరో స్కూలు 'రిచెక్" పబ్లిక్ స్కూలు కెళ్ళాం! ఈ స్కూలు వర్కింగ్ మదర్స్ పాలిట వరం అని పేరు! ఎందుకంటే పాపం ఈ స్కూలు పిల్లలకు హోం వర్కులుండవు, ఆరో క్లాసు వరకు అసలు పరీక్షలే ఉండవు!ఈ స్కూల్లో విశేషమేమిటంటే మన పిల్లల్ని వాళ్ల దగ్గర ఉంచి మనమే డిపాజిట్ గా డబ్బు కట్టాలి. దాని పేరు "కాషన్ డిపాజిట్" అట.


"మరి మిగతా ఫీజు వివరాలు..." అంటుండగానే కౌన్సిలర్ పాప, చెపితే నా గుండె, వింటే మీ గుండె ఆగిపోయే అంకె ఒకటి చెప్పి "చదువుల గురించి మీరడగ్గూడదు, పిల్లల సేఫ్టీ గురించి మేం చెప్పకూడదు. మాకు చెప్పడానికి ఆర్డర్లు లేవు" అంది.
ఈ స్కూల్లో కొన్నేళ్ళ క్రితం ఒక తొమ్మిదో తరగతి విద్యార్థి స్విమ్మింగ్ పూల్ లో పడి మరణిస్తే ఆ పిల్లాడు డిప్రెషన్ లో ఉన్నాడనీ, వాడికి కుటుంబ సమస్యలున్నాయనీ..ఇలాంటివే ఏవో కారణాలు చెప్పి స్కూలు బాధ్యత ఏమీ లేదని చెప్పి తప్పించుకున్నారు.


"పలక" అనే పాఠశాలలో కూడా ఇలాంటి సంఘటనే జరిగిన సంగతి మీకు గుర్తుండే ఉంటుంది. స్కూలు బస్సు డోర్ మూయకుండా నడుపుతుండటం వల్ల సడన్ బ్రేక్ వేయడంతో ఒక విద్యార్థి బస్సు లోంచి కింద పడి మరణించాడు.


సైబర్ టవర్స్ కి కూతవేటు దూరంలో ఉండే మరో కార్పొరేట్ స్కూల్ కి అవడానికి రేకుల కప్పే అయినా పాపం ఏసీ చేసార్లెండి. ఈ స్కూల్లో నర్సరీ చదివించాలంటే 98,500(రూపాయలే)ఉండాలి చేతిలో!

'కోక్ రిడ్జ్" స్కూలు కూడా ఇదే కోవ! ఎల్కేజీ లో చేరాలంటే రెండు లక్షలు మనవి కావనేసుకోవాలి మనం!పైగా ఇక్కడ స్కూలు బస్సు చార్జీలకే కళ్ళు తిరగాలి, ఎందుకంటే వాళ్లవి ఏసీ బస్సులు!

మరో స్కూల్లో నెలకు దాదాపు 7,500 ట్యూషన్ ఫీజ్ కట్టాలి! (అడ్మిషన్,డొనేషన్ వగైరాలు కాకుండా)దానితో పాటు పిల్లలకు టేబుల్ మానర్స్, పాటీ ట్రైనింగ్,టాయిలెట్ కి వెళ్ళినపుడు సొంతంగా బట్టలు వేసుకోవడం, లంచ్ సొంతంగా తినడం (చపాతీలు కూడా స్పూన్ తో తినాలి) నేర్పి పంపాలని వారి డిమాండ్!

"మరి మీ ఆయాలేం చేస్తారు? చెట్టు కింద కూచుని పేలు చూసుకుంటారా?" అని అడగకుండా నిగ్రహించుకోడానికి చాలా కష్టపడాల్సి వచ్చింది.


మియాపూర్ లోపల, బాచుపల్లి దగ్గర ఉన్న మరో మరో స్కూలుకు వెళ్ళాను. వాళ్ళు ఫీజ్ ఎంతో చెప్పరట.

"వచ్చే ఏడాది పెంచుతాం కదండీ, ఇప్పుడే ఎలా చెప్తామండీ? మీకు అడ్మిషన్ ఖరారు అయ్యాక చెప్తాం లెండి" అన్నారు. వీళ్ళు మరీ ప్రమాదకరంగా ఉన్నారు. సడన్ గా షాక్ ఇస్తారన్నమాట.


కుకట్ పల్లి మెయిన్ రోడ్ లో ఉన్న కొన్ని concept స్కూళ్లకెళ్ళి చూశాను.
మీరెప్పుడైనా కోల్డ్ స్టొరేజ్ బిల్డింగ్స్ చూశారా? కిటికీలు ఏమీ ఉండవు.ఒకటే పెద్ద బిల్డింగ్! అంతే !
ఈ కాన్సెప్ట్ స్కూళ్ళూ ఇంతే!కనీసం పార్కింగ్ స్థలమే ఉండదు, ఇక గ్రౌండ్ సంగతి మర్చిపొండి! (అదే ఉంటే ఇంకో నాలుగు రూములు వేస్తారు).
నిరంతరం తిరిగే ఫాన్ గాలి తప్ప తాజా గాలి పీల్చుకునే అవకాశం(బయటికొస్తే గుండెలనిండా నిండే కాలుష్యం ఉచితం ఆ రోడ్లో)కూడా లేదు పిల్లలకు!



కాస్త మంచి స్కూలు కావాలనుకోవడం దురాశగా మారిపోయింది! దాదాపు అన్ని స్కూళ్ళూ ఇలాగే ఉన్నాయి.టౌన్లలోకంటె ఇక్కడ అత్యుత్తమ విద్య బోధిస్తారని హామీ ఏమీ లేదు(స్పోకెన్ ఇంగ్లీష్ తప్పించి).


ఇక ప్లే స్కూళ్ళంత పచ్చి మోసం ఎక్కడా ఉండదు.మా అమ్మాయిని రెండున్నరేళ్ల వయసులో "క్యూరో కిడ్స్" అనే ప్లే స్కూల్లో చేర్చాము. నిజానికి ప్లే స్కూల్లో పిల్లల్ని చేర్చడానికి నేను వ్యతిరేకిని. అయినా చేర్చానంటే పరిస్థితి నా చేతిలో లేదన్నమాట. అది చాలా పెద్ద పేరు , బోల్డన్ని ఫ్రాంచైజీలు ఉన్న స్కూలు.



అత్యంత పరిశుభ్రంగా ఉండాల్సిన ప్రదేశాల్లో ప్లే స్కూలు ఒకటి.
కానీ, అక్కడ పైకి చెప్పేది ఒకటి, లోపల పరిస్థితి ఒకటి. వంట్లో బాగాలేని పిల్లల్ని వేరేగా ఉంచాల్సిన బాధ్యత వారిది.అందరినీ ఒకటే చోట ఉంచటం,టాయిలెట్ , బేబీ కమ్మోడ్ వంటివి ఒకటే వాడటం వంటి పరిస్థితులు! అక్కడ ఉన్న ఏడాదిలో మా పాపకి "Urinery infection" తో సహా రాని రోగం లేదు.
 చాలా ప్లే స్కూళ్ళు రంగు రంగుల బొమ్మలతో, బొమ్మరిళ్లతో,ఆటవస్తువులతో ఉండగానే చూసి,మోసపోతాం!

ఆ ఒక్క స్కూలే కాక మరి కొన్ని ప్లే స్కూళ్ళు చూశాను. పిల్లల్ని పడుకోబెట్టే పరుపుల మీద దుప్పట్లు కూడా రోజూ మార్చరు. తిండి కూడా అక్కడే పెట్టే పధ్ధతి ఉంటే కనుక వారానికి నాలుగు రోజులు "వెజిటబుల్ ఉప్మా" నే గతి ! అది చవక,ఈజీగా తయారు చేయొచ్చు! ఈ స్కూళ్ళలో వార్షిక ఫీజు ఎంతో తెలియని వాళ్ళు ఊహించండి! నలభై వేల నుంచి ఎనభై వేల వరకు! ట్రాన్స్ పోర్ట్ అదనం! ఇంత డబ్బు కడితే ఉదయం 9 నుంచి 11-30 వరకు పిల్లల్ని "కూచోబెట్టుకుని" పంపిస్తారన్నమాట.



ఇదీ నగరాల్లో స్కూళ్ళ పరిస్థితి! ఇద్దరు పిల్లలు ఉన్నారంటే తిండి మానేసైనా వాళ్ల కేజీ చదువుల కోసం డబ్బు కూడబెట్టాలన్నమాట!


ఇవాళ ఏ ఇంట్లో చూసినా ఒకరిద్దరు పిల్లలకంటే ఉండరు! ప్రతి రెండు వీధులకొక స్కూలు ఉంటుంది. అయినా దేనిలోనూ అడ్మిషన్లు లేవంటారు. కావాలంటే లక్షలు కట్టాలంటారు. దీన్నేమనాలో మరి!


చెప్పుకుంటే సిగ్గు చేటు,నాచదువుఖర్చు ,యూనివర్సిటీ వరకూ కూడా మొత్తం లక్ష కాలేదు. ఇప్పటి కార్పొరేట్ స్కూళ్లతో పోల్చుకుంటే ఏదో వీధి అరుగు బడిలోనో చదివినట్టు ఉంది. టౌన్లలో పరిస్థితి ఇంత అన్యాయంగా లేదని చెప్పగలను. మా వూరెళ్ళినపుడు "మీ అమ్మాయి స్కూలు ఫీజెంత" అని ఎవరైనా అడుగుతారేమో అని ఆ టాపిక్ రాకుండా జాగ్రత్త పడతాను. చెప్పాలంటే సిగ్గుతో చచ్చినంత పనవుతుంది మరి!


అసలు సర్కారీ స్కూళ్లలో విద్యా ప్రమాణాలెందుకు పడిపోయాయి? ఎందుకు పడిపోవాలి?

చదువు ఎందుకింత ప్రియం అయింది?


సర్కారీ బళ్ళలో సరిగా చెప్పకపోవడం వల్ల అందరూ ప్రైవేటు స్కూళ్లకు ఎగబడటం వల్లనా?

ఉన్న ఒకరిద్దరు పిల్లలకూ విద్య 'అత్యుత్తమం' గా ఉండాలని తల్లి దండ్రులు ఎంత ఖర్చుకైనా వెనకాడకపోవడం వల్లనా?

ఐటీ వాళ్ళకు,(ఈ స్కూళ్ళలో చదివే పిల్లల్లో ఎక్కువమంది ఐటీ తల్లిదండ్రుల పిల్లలే) జీతాలెక్కువ కాబట్టి ఎల్లాగైనా వాళ్ళను లూటీ చేసి పారేద్దామనే స్కూలు యాజమాన్యాల దురాలోచనా?


లేకపోతే నిజంగానే చదువు "విలువ" అంతగా పెరిగిపోయిందా?



ఈ ప్రశ్నలన్నింటికీ కనీసం కొన్నింటికి ఎవరైనా జవాబు తెలిసి చెప్తే తెలుసుకుంటాను. ఎందుకంటే నిజంగానే నాకు జవాబులు దొరకలేదు.



స్కూళ్ళు తిరిగి ఇంటికి వస్తుండగా నేను ఏదో ఆలోచిస్తూ "లక్షకెన్ని రూపాయలు" అని అడిగాను మా వారిని. నాకు గానీ స్కూళ్ల "రేట్లు" విని మతి భ్రమించిందనుకుని తను కంగారు పడుతూ "చ, ఊరుకోమ్మా, ఏమీ ఆలోచించకు, ఊళ్ళో ఇల్లు అమ్మేద్దాంలే, పాపాయిని కేజీ చదివించడానికి" అని ధైర్యం చెప్పాడు..