ఇంకా పాడాలా?

సినిమా గాయకుల్లో నాకు శ్రీమతి పి.సుశీల గారి స్వరం అంటే చెప్పలేనంత అభిమానం! ఆరాధన,ఇష్టం, పిచ్చి! శాస్త్రీయ సంగీతాన్ని కొన్నాళ్ళు నేర్చుకున్నా, నాకు అటువైపు కంటే పాత సినిమా పాటల మీద మనసు పీకుతూ ఉండేది,(ఇప్పటికీ అనుకోండి)! దానికి ఇతోధికంగా దోహదం చేసింది విజయవాడ ఆలిండియా రేడియో! వాళ్లెప్పుడూ పా........త పాటలు తప్ప కొత్త పాటలు వెయ్యకూడని కంకణం కట్టేసుకుని ఉంటారు రెండు చేతులకీ!

అలా పాత సినిమా పాటల మీద వ్యామోహం పెంచుకుని  ఆనాటి సుశీల గారి పాటలు విని(ఈనాటికీ) పరవశించడం జీవితంలో ఒక భాగంగా మారిపోయింది.నా శాస్త్రీయ సంగీత సాధన చెట్టెక్కడానికి సుశీల గారే కారణం అని ఆరోపించడానికి కూడా సిద్ధమే!


పాత తెలుగు సినిమా పాటల్లో జానకి కి అంత ప్రాధాన్యం లేకపోవడం వల్లనో, మంచిపాటలు ఆమెకు దక్కకపోవడం వల్లనో ఇళయరాజా శకం వచ్చేదాకా జానకిపాటలు అంతగా నచ్చేవి కాదు. మొత్తం మీద ఇద్దర్లో ఎవరికి వోటంటే నిస్సందేహంగా నా వోటు సుశీలకే!


మహా కవి కాళిదాసు సినిమాలో జయ జయ జయ శారదా పాట వింటే సరస్వతి లేచి పరిగెత్తుకుంటూ వస్తుందేమో అనిపిస్తుందిప్పటికీ!



రాజేశ్వర రావు గారి సంగీత దర్శకత్వంలో సుశీల స్వరంలో ప్రాణం పోసుకున్న అమృత ధారలు కోకొల్లలు. ఆమెకు పెద్దగా పోటీ లేకపోవడం వల్ల,ఆమె గొంతులో ఉన్న క్వాలిటీ మిగిలిన గాయనీమణుల గొంతుల్లో లేకపోవడం వల్ల కాబోలు కొన్ని వేల పాటల్ని అలవోకగా పాడి తెలుగు సినీ సంగీత సామ్రాజ్యానికి దశాబ్దాల పాటు మహరాణిగా వెలుగొందారు సుశీల!



ఆమె స్వరంలో ఉన్న మాధుర్యం మెత్తదనం, మృదుత్వం,సౌకుమార్యం, భావ ప్రకటనా సామర్థ్యం,..అనితర సాధ్యం! సుశీల గారి పాటల్లో నేను ప్రాణాలిచ్చేపాటలు కొన్ని....(కొన్ని మాత్రమే)


కనరాని దేవుడే కనిపించినాడే.(రంగుల రాట్నం)


ఏమని పాడెదనో ఈ వేళ.(భార్యా భర్తలు)


మోగింది వీణ పదే పదే .(జమీందారు గారి అమ్మాయి)



జోరు మీదున్నావు తుమ్మెదా. (శివరంజని)



లలిత కళారాధనలో వెలిగే చిరుదివ్వెను నేను. (కళ్యాణి)


ఇంకా అనేకం, సమయానికి గుర్తు రావు కానీ!



సుశీల గారి తర్వాత స్థానం జానకి కే! లతా మగేష్కర్ పాత హిందీపాటలన్నా సుశీల గారి తెలుగుపాటల స్థాయిలోనే మనసు పారేసుకుంటాను.


ఇక విషయానికొస్తే....


వృద్ధాప్యం ఎవరినైనా జయించి తీరుతుంది, మనసును కాకపోయినా , కనీసం శరీరాన్ని!



లతా మంగేష్కర్, సుశీల, జానకి వీళ్లంతా తెలుగు సినీ సంగీత ప్రియుల్ని ఉర్రూతలూగించి,సంగీత ప్రపంచాన్ని జయించినవారే! సందేహమే లేదు. కానీ వీరు వృద్ధాప్యం తమ స్వరంలో ప్రవేశించి దాన్ని జయించిందన్న కఠిన సత్యాన్ని అంగీకరించకపోవడం ఆశ్చర్యాన్ని, ఒకింత బాధను కల్గిస్తుంది నాకు!



ఏదొ ఒక సన్మాన సభలోనో, సంగీత కార్యక్రమం  లో న్యాయనిర్ణేతలుగా వచ్చినపుడో నిర్వాహకులు పాడమని అడిగినపుడు వీరు పాడాలని ప్రయత్నిస్తే  శ్రోతలకు(లేదా వీక్షకులకు)ఆ విషయం స్పష్టంగా తెలిసిపోతుంది.



దానికి ఇంకో కారణం కూడా ఉంది.తమ అభిమాన గాయనీమణుల మీద అవధులు లేని అభిమానంతోనో, సభా మర్యాద కోసమో ఇప్పటికీ సంగీత దర్శకులు, సభ నిర్వాహకులు "ఆమె స్వరంలో ఇంకా మాధుర్యం లేశమైనా తగ్గలేదు"అని ఇచ్చే మొహమాటపు స్టేట్ మెంట్స్ వారి ఆత్మవిశ్వాసాన్ని "బూస్టప్" చేస్తుండవచ్చు!



ఆమధ్య జానకి గారు ఒక స్టేజ్ మీద  సిరి మల్లె పూవా. పాట పాడడానికి ఎంతో ప్రయాస పడటం చూసి చెప్పలేనంత విచారం వేసింది.నిజానికి కళ్ళు ముసుకుని ఆ పాట వింటుంటే పదహారేళ్ళ శ్రీదేవి ఊహల్లోకి పరుగెత్తుకు రావలసిందే! కానీ ఆమె ఆనాటి "స్థాయి"(pitch)ని అందుకోలేకపోయారు.



లతా మంగేష్కర్ పరిస్థితీ ఇదే! అలాగే ఆశా భోంస్లే  ఈ మధ్య చందమామ సినిమ కోసం పాడిన నాలో ఊహలకు. పాట వింటే ఆమె స్వరంలో మార్పు గమనించవచ్చు.


ఈ మధ్యనే ఒక టీవీ ఛానెల్లో గాయని, యాంకర్ సునీత "ఝుమ్మంది నాదం" అనే కార్యక్రమాన్ని సుశీల గారితో నిర్వహించడం చూశాను.(ఈ కార్యక్రమం పేరు కూడా సుశీల గారి సూపర్ హిట్ పాటే) అందులో శ్రీమతి సుశీల "ఏమని పాడెదనో" పాట పాడి వినిపించారు. (ఒరిజినల్ పాట పైన విన్నారుగా)



ఎంతో అద్భుతమైన పాట! చక్కని భావ ప్రకటన, అతి చక్కని సింపుల్ గమకాలతో అందంగా సుశీల గారు పాడిన పాట!



సుశీల ఈ పాటను "సరిగా" పాడాలని ఎంత ప్రయత్నించినా, ప్రయాస పడినా శ్రుతి, లయ తప్పనే తప్పాయి! . ఊపిరి తీసుకోడానికి మధ్యలో ఆగి,ఎలాగో మేనేజ్ చేయవలసి వచ్చింది, ఆర్కెస్ట్రా ఎంతగానో సహకరించినా!

అంతకు ముందే ఒరిజినల్ పాట చూసి ఉండటంతో ఈ పాట విని మనసు వికలమైపోయింది.

సునీత అతిశయోక్తులతో అ పాటను మెచ్చుకుని మళ్ళీ మళ్ళీ పాడించింది.

నా బాధాపూర్వక వినతి ఏమిటంటే 

"మీరంతా ఒకప్పుడు సంగీత ప్రపంచాన్ని ఏలి, అభిమానుల్ని పాదాక్రాంతుల్ని చేసుకున్నవారు! అమృతాన్ని తాగి మాకు పంచిన వారు! వయసు పైబడ్డ కారణంగా, వృద్ధాప్యం మీ స్వరం పై తన ప్రభావాన్ని నిస్సంకోచంగా చూపిస్తోందని గ్రహించండి. మీరు ఒకప్పుడు కర్ణపేయంగా పంచిన మధుర స్వరాలను మా మనసులో, ఊహల్లో,  మా చెవుల్లో నిలిచిపోనివ్వండి! ఆ పాటలను ఇపుడు  మళ్ళీ పాడాలనే ఉత్సాహంతో, మా కలలను చెదరగొట్టకండి!






ఏ స్టేజ్ మీదో మిమ్మల్ని పాడమని అభిమానులో, నిర్వాహకులో కోరితే స్వరం సహకరించడం లేదని చెప్పి సున్నితంగా తిరస్కరిస్తే మీ గౌరవం హెచ్చుతుందే గానీ తగ్గదు!మీ అద్భుతమైన గళంలో ఈ అనూహ్యమైన మార్పును అభిమానులు ఊహించుకోలేరు మరి!"

"జీవితపు చివరి క్షణాల వరకూ పాడుతూ ఉండాలనే"  కోరిక గాయకులందరికీ ఉండొచ్చు కానీ(వృద్ధాప్యం మీద పడ్డాక) అందులోని సాధ్యా సాధ్యాలను, అభిమానుల మనోభావాలను కూడా పట్టించుకుంటే బాగుంటుందేమో!



ఝుమ్మంది నాదం వీడియో క్లిప్పింగ్ నా దగ్గరుంది. కానీ అదొక బాధాకరమైన అనుభవం! దాన్ని అందరితో పంచుకోవడానికి కూడా మనస్కరించక  ఇక్కడ అప్ లోడ్ చేయలేదు!

ఈ గాయనీమణుల మీద నాకెలాంటి ఫిర్యాదూ లేదు. హద్దులు లేని అభిమానంతో రాసిందే ఈ టపా!