Kai Po Che ( I have cut the kite string)

హొరున కురిసే మంచులో వెచ్చగా ఇంటిపట్టున కూచుని ఏదో ఒక డివీడీ చూసేద్దాం అనుకున్న ప్లాన్ ని కాస్తా మార్చేసి ...థియేటర్ లో సినిమా చూడాల్సిందే అని అప్పటికప్పుడు నిర్ణయించేసుకుని మంచు పూల వర్షాన్ని ఎంజాయ్ చేస్తూ బిగ్ సినిమాస్ లో kai po che సినిమా కి వెళ్ళాం.

 Kai Po Che అనే మాటని గాలి పటాలు ఎగరేసేటపుడు ఎదుటి వాడి గాలి పటం దారాన్ని కట్ చేసినపుడు విజయ సూచకంగా వాడతారట. బహుశా "నేను గెలిచాను" అనే అర్థం లో కావొచ్చు

చిన్న  నాటి నుంచీ కల్సి పెరిగి తిరిగిన ముగ్గురు స్నేహితులు! జీవితంలో ఏదో ఒకటి సాధించాలన్న తపన! వాళ్ల ఆశలు ఆశయాలు, ప్రయత్నాలు!  మిడిలి క్లాస్ మనుషులు కాబట్టి కంటి నిండా ఆశలు, గుండెలో కలలు, తల్లో ఆలోచనలే తప్ప చేతిలో డబ్బు లేని స్థితి సహజంగానే! "అవసరం" కోసం రాజకీయ పార్టీ కి ఆబ్లిగేషన్ తో పని చేయడానికి వారిలో ఒకరు ఒప్పుకోవాల్సిన స్థితి!

ఎదుగుతున్న వ్యాపారం, గుజరాత్ (కథ అంతా అహ్మదాబాద్ లో నడుస్తుంది) భూకంపానికి కుప్పకూలడం....అక్కడి నుంచి సినిమా నెమ్మదిగా వారి జీవిత సౌధాల మార్గాల నుంచి నెమ్మదిగా వాళ్ల జీవితాల్ని ఆక్రమించిన మతం, రాజకీయాల వైపు నడుస్తుంది.  ముగ్గురిలో క్రికెట్ ప్రేమికుడైన ఇషాన్,... అలీ అనే ముస్లిం కుర్రాడిలో దాగిన ప్రతిభను పసిగట్టి వాడిని మెరిక లా తీర్చి దిద్దాలనుకోవడం తో  అనివార్యంగా ఆ కుర్రాడి కుటుంబానికి అండగా ఉండాల్సి రావడం చివరికి అతని జీవితాన్నే బలి తీసుకోవడం ఊహించని  మలుపు...!!

రాజకీయాల్లోకి యువతను బలవంతంగా మళ్ళించి  విద్వేషాలు రెచ్చగొట్టి ప్రయోజనాలు నెరవేర్చుకోవాలనుకునే రాజకీయ నాయకులు వాళ్ల జీవితాలు ఎలా ముగిసినా....వీళ్ల జీవితాలతో మాత్రం వికృత క్రీడలు జరిపే తీరతారని దర్శకుడు జాగ్రత్తగా రుజువు చేస్తాడు.


చేతన్ భగత్ నవల 3 mistakes of my life ఆధారంగా తయారైన ఈ సినిమా కి స్క్రీన్ ప్లే అద్భుతంగా అమరింది. అసలే  (చదువుకున్న) ఇండియన్ మిడిల్ క్లాస్ కల్చర్ ని చేతన్ భలేగా ఆవిష్కరిస్తాడాయె! సాధారణంగా సాగే నిత్య జీవితంలోని ఏ ఒక్క అంశాన్ని వదలకుండా దర్శకుడు ప్రెజెంట్ చేసాడనిపిస్తుంది.  గాఢ స్నేహం, మత సహనం, విద్వేషం, బాధ్యత, నిర్లక్ష్యం, ప్రేమ, మోహం,కుట్ర, అవసరం,నిస్సహాయత,నిరాశ, ఇలా ప్రతి ఒక్కటీ ఏదో ఒక దశలో, ఏదో ఒక పాత్ర ద్వారా ఇవన్నీ జీవితంలో తప్పించుకోలేనివని నిరూపిస్తాడు.

ఆ ముగ్గురి అరమరికలు లేని స్నేహంతో మొదలు పెట్టి కథను నెమ్మదిగా మతం, రాజకీయాల వైపు ప్రేక్షకుడి కి తెలీకుండానే  నడిపిస్తాడు. ఒకప్పుడు రక్తాన్ని పరుగులు పెట్టించిన ఇండియా ఆస్ట్రేలియా క్రికెట్ మాచ్ నీ, గుండెలు అవిసిపోయేలా చేసిన గోధ్రా సంఘటనను కూడా ఒకే టెంపోలో జనం పెద్దగా ఆవేశపడకుండా న్యూస్ క్లిప్పింగ్స్ తో సరిపెట్టి మనోభావాలు గాయపడకుండా అభిషేక్ కపూర్ (దర్శకుడు) జాగ్రత్త పడ్డాడు. బాంబే సినిమాలో చూపినంత గా కూడా కల్లోలం ఈ సిన్మాలో కనిపించదు. గొడవల కారణాలని, ఆంతర్యాలను స్పష్టంగా ప్రేక్షకుడికి విశదీకరిస్తూనే, వాటి తాలూకు తీవ్రతను, ఉధృతిని అంతగా కనిపించనివ్వకుండా తీయడం గొప్పగా అనిపించింది నాకు

ఆ ముగ్గురు స్నేహితుల గాఢ స్నేహాన్ని అందంగా చిత్రీకరించాడు దర్శకుడు. దిల్ చాహతా హై లో అమీర్,రాహుల్, సయీఫ్ ల అరమరికలు లేని అద్భుత మైన బాండింగ్ గుర్తొస్తుంది ఓమి,ఇషాన్,గోవింద్ లను చూస్తుంటే! ఎన్నైనా చెప్పండి, మగ పిల్లల మధ్య ఉన్నంత గాఢ స్నేహం, లిమిట్స్ లేని స్నేహం, ఎలాటి అరమరికలూ దాపరికాలు, మతలబులు లేని స్నేహం ఆడపిల్ల ల మధ్య ఉంటుందా? ఏమో..సందేహమే నాకు!

ఇషాన్ గా వేసిన సుశాంత్ సింగ్ చాలా అందంగా ఉన్నాడు. చక్కగా చేశాడు కూడా! మంచి హీరో అయిపోయేలా ఉన్నాడు. కాస్టింగ్ ఎంత గొప్పగా ఉందంటే ఆ ముగ్గురూ తప్ప ఆ పాత్రలని ఇంకెవరూ చేయలేరేమో అన్నంత బాగా!

ఈ ఏడాది చూసిన సినిమాల్లో ఇంతవరకు ఇదే నచ్చింది నాకు !

వీలుంటే తప్పక చూడండి . మంచి సినిమా! నాకు నచ్చింది